Hallo! Ik ben Lies, eigenaar van Mémé Georgette. Ik woon in Gent met mijn man, twee zonen, een hamster, en ontelbaar veel planten. En ik heb een missie: samen met jullie wil ik de textielafvalberg verkleinen, 1 kledingstuk per keer.
Dat kan op verschillende manieren:
Maar jij kan meehelpen het tij te keren. Door je kleding te herstellen, draag jij je steentje bij om die afvalberg te verkleinen, en om de fast fashion industrie de rug toe te keren. Een kledingstuk per keer. En door te kiezen voor zichtbaar repareren, zorg je er ook nog eens voor dat je je kledingstuk niet alleen een langer leven bezorgt, maar er ook nog eens een originele draai aan geeft, zodat het een uniek kledingstuk wordt dat niemand anders heeft. Win-win, toch?
Wil je meer weten over de impact van al die fast fashion? Kijk dan zeker eens naar de documentaire True Cost.
Mijn grootmoeder – mémé Georgette – was naaister, en had altijd een enorme berg verstelwerk liggen die haar (klein)kinderen met de regelmaat van de klok binnen brachten. Zo zorgde zij ervoor dat onze kleren langer meegingen, en wij minder vaak nieuwe spullen hoefde te kopen. Toen ik klein was, vond ik dat vanzelfsprekend, ondertussen snap ik hoeveel tijd en moeite ze hieraan besteedde.
Ondertussen is haar naaimachine – een Bernina uit het jaar 66, mét vliegwiel – het pronkstuk van mijn naaikamer, en de beste machine waar ik ooit mee genaaid heb. Als er een knoop moet aangenaaid worden, vind ik altijd het perfecte exemplaar in haar voorraad, en ook haar stoppaddenstoel helpt mij maar al te vaak om het zoveelste gat in een sok dicht te maken. Een andere naam was dus eigenlijk geen optie. Het is mijn eerbetoon aan haar, en mijn manier om haar herinnering levend te houden.
